| 1. | Op 19 maart 2020 heeft de Commissie haar mededeling “Tijdelijke kaderregeling inzake staatssteun ter ondersteuning van de economie vanwege de huidige COVID-19-uitbraak” (1) (“de tijdelijke kaderregeling”) vastgesteld, waarin onder meer de mogelijkheden worden uiteengezet die de lidstaten volgens de regels van de Unie hebben om te zorgen voor liquiditeit en toegang tot financiering voor ondernemingen, met name kleine en middelgrote ondernemingen (kmo’s) die tijdens deze periode met een plotseling tekort te maken hebben, om ze in staat te stellen van de huidige situatie te herstellen. Het doel is het vaststellen van een kader dat de lidstaten in staat stelt ondernemingen die moeilijkheden ondervinden ten gevolge van de huidige COVID-19-uitbraak, te ondersteunen, en tegelijkertijd de integriteit van de interne markt van de EU te handhaven en te zorgen voor een gelijk speelveld. |
| 2. | Gerichte en evenredige toepassing van het staatssteuntoezicht van de EU moet ervoor zorgen dat de nationale maatregelen de tijdens de COVID-19-uitbraak getroffen ondernemingen doeltreffend ondersteunen maar hen ook helpen er naderhand weer bovenop te komen, zonder dat het belang van de totstandbrenging van de dubbele groene en digitale transitie overeenkomstig de EU-doelstellingen uit het oog wordt verloren. |
| 3. | Het doel van deze mededeling is het vaststellen van aanvullende tijdelijke staatssteunmaatregelen die de Commissie in het licht van de COVID-19-uitbraak als verenigbaar beschouwt uit hoofde van artikel 107, lid 3, VWEU. |
| 4. | De Commissie is van mening dat niet alleen de toegang tot liquiditeit en financiering moet worden gewaarborgd, maar dat het ook van essentieel belang is om onderzoek en ontwikkeling relevant voor COVID-19 te faciliteren, en steun te verlenen voor de bouw en aanpassing van testfaciliteiten van voor COVID-19 relevante producten, alsook voor het opzetten van extra capaciteit voor de productie van producten die noodzakelijk zijn om op de uitbraak te kunnen reageren. Hieronder vallen de nodige geneesmiddelen (met inbegrip van vaccins) en behandelingen, tussenproducten daarvan, werkzame farmaceutische bestanddelen en grondstoffen; medische hulpmiddelen, ziekenhuis- en medische apparatuur (met inbegrip van beademingsapparatuur en beschermende kleding en uitrusting, alsmede diagnostisch materiaal) en noodzakelijke grondstoffen; desinfecteermiddelen en hun tussenproducten en chemische grondstoffen die nodig zijn voor de productie ervan, en instrumenten voor dataverzameling en -verwerking. |
| 5. | Voorts is het in de huidige omstandigheden ook van cruciaal belang om werkgelegenheid veilig te stellen. Betalingsuitstel voor belastingen en sociale premies kan een waardevol instrument zijn om de liquiditeitskrapte van ondernemingen te verkleinen en werkgelegenheid veilig te stellen. Indien dergelijk uitstel voor de gehele economie van toepassing is, valt het buiten het toepassingsgebied van het staatssteuntoezicht. Indien dergelijk uitstel ondernemingen een selectief voordeel oplevert, hetgeen het geval kan zijn indien het beperkt wordt tot bepaalde sectoren (bijvoorbeeld vervoer, toerisme, gezondheid), regio’s of soorten ondernemingen, dan is er steun mee gemoeid in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU. |
| 6. | Op dezelfde wijze mogen lidstaten, met het oog op het behoud van werkgelegenheid, overwegen bij te dragen aan de loonkosten van ondernemingen die anders personeel zouden ontslaan vanwege de COVID-19-uitbraak. Indien dergelijke steunregelingen voor de gehele economie van toepassing zijn, vallen ze buiten het toepassingsgebied van het staatssteuntoezicht. Indien ze bijvoorbeeld worden beperkt tot bepaalde sectoren (bijvoorbeeld vervoer, toerisme, gezondheid), regio’s of soorten ondernemingen, is er steun mee gemoeid in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU. |
| 7. | De Commissie staat positief tegenover maatregelen die door de lidstaten worden genomen om de flexicurity te vergroten en massale ontslagen te vermijden. Tijdelijke werkloosheidsregelingen van algemene toepassing, die tot doel hebben werknemers totale of gedeeltelijke vergoeding te verstrekken voor hun loonverlies terwijl zij op non-actief zijn gesteld, zouden doorgaans niet selectief zijn. |
| 8. | Bovendien is uit de toepassing van de tijdelijke kaderregeling gebleken dat met betrekking tot sommige bepalingen, vooral in punt 3.1, punt 3.2, punt 3.3 en punt 3.5, aanvullende verduidelijkingen en wijzigingen moeten worden aangebracht. |
